×
Diatomiet, ook bekend as diatomaceous earth, is 'n natuurlik voorkomende silikasie-rots wat hoofsaaklik bestaan uit die fosiliseerde resotte van antieke diatomeeë, 'n tipe mikroskopiese, een-sellige alge. Hierdie alge het silikasie skille wat, wanneer hulle sterf, by die onderkant van waterliggame akumuleer en met tyd deur geologiese prosesse verander om diatomiet afzettinge te vorm.
Die primêre chemiese samestelling van diatoomsteen is SiO2, wat dikwels meer as 80% van sy inhoud uitmaak, met spore van ander okside soos Al2O3, Fe2O3, CaO, MgO en organiese verontreinigings. Sy unieke fisiese eienskappe sluit 'n hoë porositeit (tot op 90%) in, 'n groot spesifieke oppervlakareaal en 'n sterk adsorptievermoë, wat toegeskryf word aan sy mikroporiewe struktuur.
Diatoomsteen is lig, sag, en pories, met 'n verskeidenheid kleure wat varieer van wit tot grijs-wit, lighelwit, of selfs liggelygebruin. Dit het 'n hoë smeltpunt, chemiese stabiliteit, en is onoplosbaar in salpetersuur, maar oplosbaar in alkali.
Weens sy uitsonderlike eienskappe word diatomee wydverspreid in verskeie bedrywe gebruik. In die landbou dien dit as 'n natuurlike gewasvoedingsmiddel en grondverbeteraar, wat die grondstruktuur, lugdeurgaandeheid en waterbehoud verbeter. In die boubedryf word dit gebruik as 'n isolerende en warmtebewaringsmateriaal weens sy goeie termiese isolasie en higroskopisiteit. Boonop is diatomee 'n ideaal filtrerasiemiddel in waterbehandeling, wat in staat is om opgehangende stowwe, swaartalions, bakterieë en organiese verontreinigers te verwyder.
