×
Diatomiet, ook bekend as diatomeeënaarde, is 'n natuurlik voorkomende siliciumgesteente wat hoofsaaklik bestaan uit die gefossileerde oorblyfsels van antieke diatome, 'n soort mikroskopiese, eensellige alge. Hierdie alge het silisiumhoudende skulpe wat, wanneer hulle doodgaan, op die bodem van watermassas ophoop en mettertyd geologiese prosesse ondergaan om diatomietafsettings te vorm.
Die belangrikste chemiese samestelling van diatomiet is SiO2, wat dikwels meer as 80% van die inhoud daarvan uitmaak, met spore van ander oksiede soos Al2O3, Fe2O3, CaO, MgO en organiese onsuiwerhede. Sy unieke fisiese eienskappe sluit in 'n hoë porositeit (tot 90%), groot spesifieke oppervlakte en sterk adsorpsiekapasiteit, wat aan sy mikroporeuse struktuur toegeskryf word.
Diatomiet is liggewig, sag en poreus, met 'n verskeidenheid kleure wat wissel van wit tot grys-wit, liggeel of selfs ligbruingrys. Dit het 'n hoë smeltpunt, chemiese stabiliteit en is onoplosbaar in soutsuur, maar oplosbaar in alkalië.
As gevolg van sy besonderse eienskappe word diatomiet wyd in verskeie industrieë gebruik. In die landbou dien dit as 'n natuurlike kunsmis en grondversorger, wat grondstruktuur, lugdeurlaatbaarheid en waterretensie verbeter. In die konstruksiebedryf word dit as 'n isolerende en hittebewarende materiaal gebruik as gevolg van sy goeie termiese isolasie en higroskopisiteit. Daarbenewens is diatomiet 'n ideale filtermedium in waterbehandeling, wat in staat is om gesuspendeerde vaste stowwe, swaarmetaalione, bakterieë en organiese besoedeling te verwyder.
