Օքսիդային արկանգները, որոնք ստացված են Երկաթի(III) օքսիդից (Fe₂O₃), ունեն երկար և գույնավոր պատմություն նրանց որպես անհրաժեշտ բաղադրիչ ներկերում և այլ արվեստական միջոցներում։ Հայտնի են իրենց ուժեղ, երկրային գույներով, որոնք փոխվում են դեղինից մինչև խորուն կարմիր, օքսիդային արկանգները օգտագործվել են հազարամյակներում։ Դուրս գալիս են նախնական մարդիկ բնական ոքրի արկանգից, ստեղծելով դինամիկ ներկեր 泂արանց և արագույն արվեստի համար։
Ժամանակի ընթացքում օքսիդ արեգածնի գույնապատիկները զարգացավ, գտնելով իրենց ճանապարհը միջնադարյան Եվրոպայի գույնավոր շենքերում և կինեստանյան կանաչներում: Արդյունաբերականորեն, օքսիդ արեգածը ստացվում է առաջին մասնիկների քալցինացիայով բարձր ջերմության դեպքում, ստացելով պուտին, որը ամբողջությամբ կուռ և լուսափոխության դեմ կարող է կանգնել:
Օքսիդ արեգածը գլխավորում է երկու ձևերով՝ α-Fe₂O₃, որը ամենակարգավորն է և բնության մեջ գտնվում է որպես հեմատիտ, և γ-Fe₂O₃, որը փոխանցվում է α-Fe₂O₃-ին բարձր ջերմության դեպքում: Երկու ձևերն էլ հանգում են գույնապատիկի բազմազգայինությանը, թույլատորեն տարբեր գույների և կիրառումների շարք։
Գույնապատիկներից բացի, օքսիդ արեգածները նաև օգտագործվում են կերամիկայում, սարին և որպես կատալիզատորներ և լավագործման միջոցներ։ Նրանց կուռությունը և կարողությունը ստանալ երկրագույն տոների շարք դարձնում է դրանք բարձրագույն արժեքով ամենագույնական և արդյունաբերական կիրառումներում։ Այսպիսով, օքսիդ արեգածների գույնապատիկները շարունակ են խաղարկում կարևոր դեր լայն կիրառումների շրջանակներում, ցույց տալով իրենց երկարաժամկետական կարևորությունը և բազմազգայինությունը։
