ดินคาโอลินเป็นแร่ซิลิเคต องค์ประกอบหลักคือซิลิกาและอะลูมินา เรา่มีดินคาโอลิน 2 ประเภท คือ ดินคาโอลินที่ล้างแล้วและดินคาโอลินที่เผาแล้ว ดินคาโอลินที่ล้างแล้วจะผ่านกระบวนการล้างและบดจากแร่ดินคาโอลินดิบ ดินคาโอลินที่เผาได้มาจากแร่ดินคาโอลินดิบที่ผ่านการเผาด้วยอุณหภูมิสูงและบดละเอียด ขนาดอนุภาคพื้นฐานของดินคาโอลินอยู่ระหว่าง 325 เมชถึง 6000 เมช การใช้งานหลักของดินคาโอลินคือในอุตสาหกรรมกระดาษ เซรามิก พลาสติก ยาง และสารเติมแต่งสีและโค้ทติ้ง ในปัจจุบัน อุตสาหกรรมยังคงขยายการใช้งานของดินคาโอลิน
สีของไคโอลินฟิลเลอร์เป็นสีขาว หรือใกล้เคียงกับสีขาว โดยมีความขาวสูงสุดมากกว่า 95% สีของไคโอลินจะเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยขึ้นอยู่กับปริมาณของโลหะหรือสารอินทรีย์ เมื่อประกอบด้วย Fe2O3 จะปรากฏเป็นสีชมพูแดงและเหลืองน้ำตาล หากมี Fe2+ จะปรากฏเป็นสีน้ำเงินอ่อนและเขียวอ่อน มี Mno2 จะปรากฏเป็นสีน้ำตาลอ่อน และเมื่อมีสารอินทรีย์จะปรากฏเป็นสีเหลืองอ่อน น้ำเงิน เทา ดำ เป็นต้น ไคโอลินส่วนใหญ่เป็นผลึกคริปโตคริสตัลหนาแน่นหรือรวมตัวกันในรูปแบบดินแข็ง ความแข็ง 2.0~3.5 ความหนาแน่นเฉพาะ 2.60~2.63 จุดหลอมเหลว 1780 ℃ มีฉนวนไฟฟ้าที่ดี และพลาสติกต่ำ
สารเติมแต่งไคลน์ใช้หลักในการผลิตเครื่องเคลือบประจำวัน เครื่องเคลือบอุตสาหกรรม เครื่องเคลือบก่อสร้างและสุขภัณฑ์ รวมถึงวัสดุทนไฟ นอกจากนี้ยังใช้เป็นสารเติมแต่งหรือสีขาวในอุตสาหกรรมการผลิตกระดาษ การก่อสร้าง โค้ทติ้ง างาง มูลพลาสติก และสิ่งทอ เมื่ออุตสาหกรรม เกษตรกรรม และวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีพัฒนาไป ไคลน์ได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นในอุตสาหกรรมเช่นยาและป้องกันประเทศ
